Τον βλέπω μέσα στο πλήθος, πάνω στην πίστα, ακίνητο κι αγαλματένιο, με μάτια κλειστά ή βλέμμα καρφωμένο σ' έναν ιδεατό ορίζοντα, ν' αφήνει τη συγκλονιστική φωνή του να φτάνει σε κάθε γωνιά της αίθουσας και να γεμίζει το χώρο και τις καρδιές μας...