Θα θελα να μουν, θες δε θες,
το γητεμένο παιδί που φοβήθηκες χθες.
Μείνε εκεί, γιατί η σιωπή επιστρέφει
και να μη χάσω τη πρεμιέρα μου γνέφει•
απλά είναι πρόταγμα και της φωτιάς μοιρασιά,
μου δείξες ψέμα μου το φόβο και καλά κρασιά.
Που με πας σ αυτό το τόπο το βλακόστρωτο;
Πoυ με πας κακοντημένο και μονόχνωτο;
Πέτα με έξω με κλοτσιές απ το παλάτι
να τραγουδάω και να γελάω για να μείνει κάτι.