●▬▬▬▬▬▬▬▬▬๑۩۩๑▬▬▬▬▬▬▬▬▬●
"Bóg i Pan nasz na wieki błogosławiony dał zwycięstwo i sławę narodowi naszemu, o jakiej wieki przeszłe nigdy nie słyszały" - Jan III Sobieski.
●▬▬▬▬▬▬▬▬▬๑۩۩๑▬▬▬▬▬▬▬▬▬●

Obrona Westerplatte

W okresie międzywojennym znajdowała się na Westerplatte polska Wojskowa Składnica Tranzytowa. Zgodnie z postanowieniami Ligi Narodów z 9 XII 1925 Polska uzyskała prawo do stacjonowania oddziału wartowniczego w sile 88 żołnierzy (2 oficerów, 20 podoficerów i 66 szeregowców). 31 XII 1925 Polska przejęła teren Westerplatte.

W 1939 wobec zaostrzenia się stosunków niemiecko-polskich załogę Westerplatte wzmocniono do 182 żołnierzy (w tym 5 oficerów i 1 lekarz) i wyposażono w broń ciężką piechoty: (dca mjr H. Sucharski, zastępca kpt. F. Dąbrowski). Na Westerplatte było 5 betonowych wartowni i przystosowane do obrony koszary; w sierpniu zostały zbudowane umocnienia polowe. 25 VIII 1939 przybył do Gdańska pod pretekstem "wizyty kurtuazyjnej" niemiecki pancernik Schleswig-Holstein.

1 IX o godz. 4.45 otworzył on na Westerplatte ogień, rozpoczynając tym II wojnę światową. Atak ten i trzy następne; poprzedzane skoncentrowanym ogniem artyleryjskim pancernika oraz baterii ciężkiej artylerii z kierunku Wisłoujścia i baterii z kierunku Brzeżna, zostały odparte. Od 2 IX Niemcy prowadzili ataki poprzedzane na przemian ostrzałem artylerii i nalotami samolotów nurkujących. 6 i 7 IX Niemcy usiłowali podpalić las ropą, podwiezioną drezynami w cysternach. Następnie wciągnęli do walki nowe oddziały, uzyskując prawie dwudziestokrotną przewagę liczebną.



7 IX, o godz. 10.15, po nieprzerwanej 7-dniowej walce bohaterska załoga Westerplatte skapitulowała.

Łącznie w walkach o Westerplatte wzięło udział ok. 3400 żołnierzy niemieckich. Podczas walk o Westerplatte straty niemieckie wyniosły: ok. 300-400 zabitych i rannych. Straty polskie: 15 poległych oraz 50 rannych i kontuzjowanych.